W obchody wielu oficjalnych świąt państwowych wpisana jest obecność wojska polskiego, są to m.in. Narodowy Dzień Niepodległości  (11 listopada), Święto Konstytucji 3 Maja (3 maja), Narodowy Dzień Zwycięstwa (8 maja) oraz ustanowiony w 2011 roku Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych (1 marca). Jednak jednym z najważniejszych dni  dla żołnierzy jest Święto Wojska Polskiego, które zostało ustanowione w 1923 r. na pamiątkę zwycięskiej bitwy Warszawskiej nad bolszewikami. W 1950 r. władze komunistyczne zmieniły datę święta na 12 października (odtąd Dzień Wojska Polskiego obchodzono w rocznicę bitwy pod Lenino w 1943 r.). W 1992 r. ustawą Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej 15 sierpnia ponownie stał się dniem Wojska Polskiego. Jak świętują żołnierze?

O tym, że powinniśmy szkolić się  nie chcę przekonywać w tym artykule. Każdy z nas ma świadomość tego jak istotne jest rozwijanie umiejętności, ugruntowanie i poszerzanie wiedzy, nabywanie nowych doświadczeń. Ćwiczenia praktyczne to niezwykle istotny element szkoleń przygotowujący przede wszystkim osoby ratujące ludzkie życie  do profesjonalnego udzielania pomocy. Szkolenia czy warsztaty powinny charakteryzować się dobrze przygotowaną pozoracją, w realistycznych, odwzorowujących trudne warunki, które towarzyszą osobom ze służb ratowniczych na co dzień podczas wykonywania obowiązków. Ważną rolę odgrywają tutaj pozoranci czyli osoby odgrywające poszkodowanych. Są jednak sytuacje kiedy nie zawsze można skorzystać z ich pomocy by nie narażać ich na niebezpieczeństwo. Co wtedy zrobić?

Pożary traw i lasów mimo zdecydowanie większej świadomości społeczeństwa oraz wielu kampaniom edukującym. to nadal zmora strażaków. To spore zagrożenie dla samych ratowników – wynikające z samego pożaru, czyli standardowych zagrożeń spowodowanych pożarem oraz te dodatkowe wynikające z prowadzenia działań na niekiedy sporym obszarze, przed długi czas w trudnych warunkach atmosferycznych tj. pełne nasłonecznienie, wysoka temperatura i zapylenie. Wymaga to zapewnienia maksymalnego poziomu bezpieczeństwa przy maksymalnym zapewnieniu ergonomii i swobody pracy, zarówno jak chodzi o środki ochrony indywidualnej oraz sprzęt gaśniczy, który może ułatwić prowadzenie i efektywność działań.

Podwyższone normy bezpieczeństwa obejmują miejsca, w których istnieje zagrożenie życia i zdrowia ludzkiego. Szczególne strefy zagrożone wybuchem są objęte odrębnymi, szczególnymi przepisami . Im bardziej strefa narażona jest na wybuch, tym bardziej zwiększają się wymagania przede wszystkim co do stosowanego tam sprzętu. Produkty przeznaczone do użytkowania w takich właśnie miejsach, muszą spełniać szereg wymagań prawnych, które opisane zostały za pomocą dyrektywy Unii Europejskiej. Przyjrzyjmy się bliżej, czym jest certyfikat ATEX.

W trakcie prowadzenia działań ratowniczo-gaśniczych, ratownicy korzystają ze swoich rąk, to powoduje, że jedną z najbardziej narażonych na urazy części ciała są dłonie i ich palce. Dlatego też, to właśnie rękawice ochronne są jednym najpowszechniej i najchętniej stosowanych środków ochrony osobistej w ratownictwie i przemyśle. Podstawowym środkiem ochrony indywidualnej dłoni w straży są rękawice specjalne, w które wyposażony powinien być każdy strażak. Z założenia są one przystosowane do działań gaśniczych oraz innych m. in. ratownictwa technicznego. Jednak coraz szersze spektrum działań dot. szeroko rozumianego ratownictwa (w tym technicznego), a co za tym idzie coraz większa grupa zagrożeń dla zdrowia ratowników, powoduje, że w ostatnich latach producenci ŚOI dla branży ratowniczej, skupiają się m. in. na stworzeniu rękawic dedykowanych dla działań innych niż gaśnicze.

FOTOKITE umożliwia zbieranie informacji operacyjnych, poprzez obserwowanie z lotu ptaka (z wykorzystaniem kamery optycznej oraz termowizyjnej) terenu, na którym są prowadzone działania ratowniczo-gaśnicze. Pozwala na stałe ocenianie ryzyka i zagrożeń oraz umożliwia dostęp i gromadzenie obrazu, tym samym wspomaga proces zarządzania i reagowania podczas zdarzenia. Cele jakie osiągamy przy zastosowaniu tego bezzałogowego systemu to przede wszystkim tak istotne skrócenie czasu podejmowanych decyzji, ale i również poprawienie komfortu zarządzania zasobami zespołu na miejscu zdarzenia.