Konserwacja węży tłocznych

Niezaprzeczalnie węże pożarnicze są jednym z podstawowych elementów armatury pożarniczej do podawania wody i piany w trakcie akcji gaśniczej. Trudne warunki podczas działań strażackich wpływają, że węże pożarnicze są bardzo narażone na zabrudzenia oraz uszkodzenia mechaniczne. Wobec czego wymagają odpowiedniego traktowania, tj. konserwacji uwzględniającej sprawdzenie szczelności i wytrzymałości, czyszczenia i suszenia oraz przechowywania. Pamiętajmy, że konserwację należy przeprowadzać po każdym użyciu węży.

Zaniedbanie poszczególnych etapów konserwacji bezwzględnie wpływa na żywotność węży pożarniczych, może być przyczyną pękania i zerwania ich z łączników. Stan węży strażackich może przesądzić o powodzeniu całej akcji pożarniczej.

Jak zatem dbać o węże tłoczne?

Krok pierwszy - sprawdzanie węży tłocznych pod kątem uszkodzeń.

Po powrocie do bazy z akcji gaśniczej w pierwszej kolejności należy od razu sprawdzić węże pod kątem śladów zabrudzeń spowodowanych substancjami oleistymi, agresywnymi substancjami chemicznymi (mogą one wpłynąć na zmianę fizycznych właściwości węży) czy powstałych uszkodzeń mechanicznych pod wpływem zabrudzonych powierzchni, ostrych krawędzi, rozgrzanych elementów stalowych czy plastikowych itp. W przypadku kiedy stwierdzimy, że taśma wężowa jest bez uszkodzeń mechanicznych i nadmiernych zanieczyszczeń w następnym kroku oceńmy stan łączników (brak pęknięć i innych uszkodzeń mechanicznych) i stan uszczelek (brak rys i pęknięć, powierzchnie zewnętrznych warg, uszczelek gładkie). Po tych czynnościach możemy skontrolować szczelność. Szczelność węża należy sprawdzać poprzez poddanie węża działaniu ciśnienia wody 1,2 MPa, w czasie 2 minut. Wynik próby szczelności należy uznać za pozytywny, jeżeli w czasie próby wąż nie rosi, nie ma wytrysków stałych i przemijających. Dopuszczalne są jedynie przecieki w postaci pojedynczych kropli w miejscu taśmowania i w miejscu styku uszczelek. Ponadto wąż nie powinien wykazywać zmian średnicy i innych uszkodzeń na całej długości.  Jeśli stwierdzimy przeciek w środkowej części węża należy go wycofać z użytkowania, jeśli natomiast w jego odcinkach skrajnych możemy takie wąż po prostu skrócić. Jeśli są jakiekolwiek wątpliwości, czy wąż jeszcze będzie nadawał się do eksploatacji, najlepiej, z myślą o bezpieczeństwie, zainwestować w zakup nowego.

Poniżej film pokazujący taśmowanie węży w prowizoryczny, ale skuteczny sposób:

Krok drugi - czyszczenie węży tłocznych.

Węże strażackie są co prawda przeznaczone do pracy w trudnych i brudnych warunkach, jednakże nie usunięcie z ich powierzchni zabrudzeń może spowodować ich szybsze zużycie oraz spowodować uszkodzenia przez pozostające na ich powierzchni i oddziałujące różne substancje. Czyścimy przede wszystkim od strony zewnętrznej. Wąż w przypadku jego zabrudzenia, należy myć w roztworach łagodnych środków myjących. Usuwanie uporczywych zabrudzeń (smary, lakiery itp.) powinno odbywać się tylko z użyciem rozpuszczalników nie niszczących materiałów węża (uzgodnionych z producentem węża). Możemy też sięgnąć po środki dedykowane przez producenta węży. W procesie mycia używamy zazwyczaj myjki ciśnieniowej lub szczotki z miękkiego włosia.

U naszych zachodnich sąsiadów spotkać możemy przeznaczone do tego urządzenia myjąco - suszące, nie spotykane jeszcze w Polsce.

Krok trzeci – suszenie węży tłocznych.

Suszenie węży powinno odbywać się w stanie rozwiniętym, umożliwiającym całkowite spłynięcie wody, w pomieszczeniach przewiewnych i zabezpieczonych przed mrozem. Elementy, na których spoczywają węże podczas suszenia powinny być sprawdzane, czy nie mają ostrych krawędzi, nie są wilgotne lub zbutwiałe (miejsca zawieszenia węży powinny być zmieniane, w celu umożliwienia ich wyschnięcia).

Miejsca i urządzenia do suszenia węży tłocznych.

• Wspinalnia zamknięta.

Wspinalnia wykorzystywana do suszenia węży pożarniczych posiada mechanizm wyciągowy i mocujący węże, tak usytuowany i zabezpieczony, aby skutecznie chronił węże przed ewentualnym upadkiem. Węże na wspinalniach rozwieszamy w taki sposób, aby wisiały rozwieszone z góry na dół na całej długości lub złożone na pół.

• Suszarki elektryczne.

Suszenie węży w suszarkach powinno odbywać się tylko w urządzeniach mających odpowiednie atesty, dających gwarancję bezpieczeństwa obsługi oraz, że węże nie zostaną uszkodzone, np. na skutek zbyt wysokiej temperatury.

• Suszarka strażacka - stojak.

Suszarka wolnostojąca powinna być solidną metalową konstrukcją, zaprojektowaną, tak aby w razie konieczności można było ją rozebrać i przetransportować w inne miejsce. Wyposażona w wytrzymałe gumowe skrętne kółka z hamulcem dla bezproblemowego przesuwania, nawet z maksymalną ilością węży. Jej wymiary pozwalają na bezproblemowe rozwieszenie od kilku do kilkudziesięciu węży (w zależności od wymiarów węży). Węże po umyciu w można łatwo rozwiesić na suszarce do wyschnięcia lub rozwiesić brudne węże bezpośrednio na suszarkę i umyć je w pozycji wiszącej. Taka suszarka również doskonale zdaje egzamin przy suszeniu innych rzeczy takich jak ubrania strażackie, rękawice pożarnicze, buty, kapoki, linki, kombinezony nurkowe itp.

Pamiętajmy, żeby nie suszyć węży rozwiniętych na placach oraz w miejscach narażonych na b. wysokie bądź b. niskie temperatury czy bezpośrednie promieniowanie słoneczne.

Krok 4 - magazynowanie węży tłocznych.

Magazynowanie węży powinno odbywać się w pomieszczeniach suchych, przewiewnych, nie nasłonecznionych, o stałej temperaturze w zakresie od 10 do 15 °C.  Węże powinny być składowane na regałach, umożliwiających dobrą cyrkulację powietrza.  Nie powinny być przechowywane blisko urządzeń, które wywołują zwiększanie wydzielania ozonu, nie powinny mieć bezpośredniego kontaktu ze ścianami, podłogą i stropem. Węże na zwijadłach powinny być co 6 – 8 tygodni przewijane; węże dolnych zwojów powinny znaleźć się na górze i odwrotnie. Łączniki należy mocować w celu uniknięcia.

Nasza oferta:

Suszarka do węży pożarniczych oraz sprzętu ratowniczego

Węże pożarnicze i akcesoria