KPP procedura nr 16 ZATRUCIA WZIEWNE - Primum non nocere

0
KPP procedura nr 16 Zatrucia wziewne - Primum non nocere

Zatrucia wziewne - zadymienia, pożary. Strażacy jak i poszkodowani narażeni są na zatrucia wziewne. Z tego też powodu bardzo istotna jest praca w aparatach ochrony dróg oddechowych (AODO) by izolować drogi oddechowe podczas działań, ratowania i ewakuacji ze strefy zanieczyszczonej substancjami szkodliwymi (toksycznymi) czyli z atmosfery nie nadającej się do oddychania. Osoby cywilne znajdujące się w strefie zadymienia mają bardzo małe szanse na dobrą izolację dróg oddechowych, są szczególnie narażeni na zatrucia wziewne oraz obrażenia dróg oddechowych. Bardzo często to my strażacy jesteśmy pierwsi na miejscu zdarzenia. Jeśli w strefie pożaru znajdują się ludzie, należy ich bezwzględnie ewakuować i zanim przyjedzie zespół ratownictwa medycznego (ZRM), udzielić pierwszej pomocy. Dobra znajomość procedur kwalifikowanej pierwszej pomocy pozwoli nam na skuteczne i profesjonalne wykonanie czynności przedmedycznych.

 

Osoby cywilne znajdujące się w strefie zadymienia mają bardzo małe szanse na skuteczne odizolowanie dróg oddechowych, są szczególnie narażeni na zatrucia wziewne oraz obrażenia dróg oddechowych. Często to strażacy są pierwsi na miejscu zdarzenia. Jeśli w strefie pożaru znajdują się ludzie, należy ich bezwzględnie ewakuować i udzielić kwalifikowanej pierwszej pomocy (KPP) przed przyjazdem zespołu ratownictwa medycznego (ZRM). Dobra znajomość procedur KPP pozwoli nam na skuteczne i profesjonalne wykonanie czynności przedmedycznych. 

Zatrucie dymem.

W wyniku wdychania dymu powstałego podczas pożaru dochodzi do uszkodzenia układu oddechowego. Towarzyszy temu:

Inhalacja tlenku węgla i innych gazów powstałych w procesie spalania.

Uszkodzenie górnych dróg oddechowych z następowym obrzękiem.

Uszkodzenie dolnych dróg oddechowych.

Chemia.

Najgroźniejsze substancje obecne w dymie pożarowym:

Tlenek węgla /CO/.

Cyjanowodór /HCN/.

Dwutlenek węgla /CO₂/.

Procedura nr 16 KPP.

Rozpoznanie miejsca zdarzenia

                                            ↓

Ewakuacja ze strefy zagrożenia w miarę możliwości

z izolacją dróg oddechowych poszkodowanego

                    
                                             ↓

Sekwencja medycznych działań ratowniczych

procedura nr 2

 

    ↓                                                                                              ↓

 

Stałe kontrolowanie drożności dróg oddechowych

Zatrzymanie krążenia

RKO rozpoczyna się od

5 oddechów ratowniczych

następnie uciśnięcia klatki piersiowej

(procedura nr 3 lub 4)

stałe kontrolowanie drożności dróg oddechowych

 

Pierwszym punktem procedury nr 16 jest Rozpoznanie miejsca zdarzenia czyli tzw. "Złota 5":

  • Zabezpieczenie ratowników.
  • Identyfikacja zagrożeń.
  • Liczba poszkodowanych.
  • Potrzebne dodatkowe siły i środki
  • Mechanizm zdarzenia
  1. Ewakuacja ze strefy zagrożenia powinna odbyć się w miarę możliwości z izolacją dróg oddechowych poszkodowanego.
  2. Sekwencja ratowniczych działań medycznych.
  • Ocena stanu przytomności: zaburzenia świadomości różnego stopnia (skala AVPU).
  • Ocena drożności dróg oddechowych (A). Patrz, słuchaj, wyczuj ruch powietrza.

Sprawdzenie czy w jamie ustnej nie ma ciała obcego: ewentualne usunięcie.

W przypadku niedrożności dróg oddechowych (bezdech, chrapanie, bulgotanie, stidor) natychmiast należy je udrożnić przez usunięcie ciał obcych, odessanie, i wysunięcie żuchwy (osoby nieprzytomne).

Uwaga! U osób zarówno przytomnych jak i nieprzytomnych należy zwrócić uwagę na okoliczności i objawy wskazujące na możliwość oparzenia górnych dróg oddechowych - jeśli pojawią się może szybko dojść do niedrożności dróg oddechowych.

okolicznościami, w których może dojść do oparzenia górnych dróg oddechowych są: oddychanie w zamkniętym pomieszczeniu, ewakuacja z dymu/ze strefy ognia, brak przytomności w strefie pożaru, narażenie na działanie pary wodnej.

objawami wskazującymi na możliwość oparzenia górnych dróg oddechowych są: zapach dymu w powietrzu wydychanym, oparzenia twarzy, przypalone brwi lub włosy przedsionka nosa, oparzenia w jamie ustnej, plwocina podbarwiona sadzą.

objawy obrzęku górnych dróg oddechowych: chrypka (może być wczesnym objawem narastającego obrzęku w drogach oddechowych (zapytaj od kiedy), stridor (świszczący oddech) wskazuje na ciężki obrzęk dróg oddechowych, które może doprowadzić do niewydolności oddechowej i jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia.

poszkodowany nieprzytomny z podejrzeniem urazu kręgosłupa: udrożnienie bezprzyrządowe: wysunięcie żuchwy, następnie u osób głęboko nieprzytomnych rozważyć; udrożnienie przyrządowe: rurka ustno-gardłowa, rurka nosowo-gardłowa, rurka krtaniowa lub maska krtaniowa.

W przypadku podejrzenia współistnienia urazu kręgosłupa szyjnego, należy delikatnie, ale stanowczo stabilizować szyję i głowę dłońmi, i utrzymywać ręczną stabilizację, aż do czasu ostatecznej stabilizacji.

poszkodowany nieprzytomny bez podejrzenia urazu kręgosłupa: odgięcie głowy i uniesienie żuchwy.

  • Ocena oddechu (B): częstotliwość oddechu różna, możliwy brak prawidłowego oddechu.

Założyć pulsoksymetr (w przypadku zatruć tlenkiem węgla lub cjankami odczyt będzie niewiarygodny).Jako zasadę należy przyjąć, że wartość poniżej 92% powinna zaalarmować, oraz wywołać odpowiednią reakcję (podjąć czynności w celu odpowiedniego natlenowania tkanek). Poszkodowanego, należy tak prowadzić, by wartość SpO2 utrzymywała się powyżej 95%. Jeśli poszkodowany ma objawy hipoksji lub trudności z oddychaniem należy kontynuować tlenoterapię.

Jak wynika z ostatnich badań, zbyt duże stężenie tlenu może być szkodliwe, dlatego rozsądne wydaje się dążenie do utrzymania odczytu (wysycenia krwi tętniczej tlenem (SpO2) z pulsoksymetruu około 95% a nie 100%.

Oddech obecny: utrzymanie drożności dróg oddechowych (u osoby głęboko nieprzytomnej rozważyć założenie rurki ustno-gardłowej, rurki nosowo-gardłowej, rurki krtaniowej lub maski krtaniowej).

Tlenoterapia: zastosowanie maski z workiem rezerwuarowym i przepływem tlenu 15l/min.

Uwaga! W przypadku wystąpienia objawów obrzęku dróg oddechowych przepływ tlenu 25l/min.

Zwracajmy szczególną uwagę na ogólny wygląd poszkodowanego, częstość oddechową, zgłaszane przez niego dolegliwości i natychmiast reagujmy. U osób oddychających spontanicznie kontrolujmy objętość oddechową poprzez wyczuwanie ruchu powietrza przy nosie i ustach, oraz obserwację ruchów klatki piersiowej.

W przypadku braku oddechu: RKO rozpoczyna się od 5 oddechów ratowniczych następnie uciśnięcia klatki piersiowej (procedura nr 3 lub 4).

Pulsoksymetr - sklep ogniowy

  • Ocena krążenia (C): częstotliwość tętna: różna.

    Uwaga! Czy zaopatrzono krwotok zewnętrzny? W przypadku zauważenia intensywnego krwotoku należy go natychmiast uwidocznić i zatamować, stosując w miejscu krwawienia ucisk bezpośredni lub opatrunek uciskowy albo powyżej miejsca krwawienia opaskę uciskową.

Oprócz sprawdzenia oddechu należy zbadać również tętno (częstość i jakość) na tętnicach promieniowych i szyjnych. Ocenie podlega również jego charakter (wypełnienie tętnic – uwagę należy zwrócić na tętno nitkowate, skaczące, słabe, niemiarowe). Podczas poszukiwania tętna na tętnicy promieniowej oceniamy również kolor skóry, jej temperaturę i stan (nawrót kapilarny).

  • Wywiad ratowniczy:

    SAMPLE: Symptomy, Alergie, Medykamenty, Przebyte choroby, Lunch (pora ostatniego posiłku, Ewentualnie co się stało.

    należy zwrócić uwagę na ból, pieczenie, duszność, oddychanie w zamkniętym pomieszczeniu, ewakuacja z dymu/ze strefy ognia, brak przytomności w strefie pożaru, narażenie na działanie pary wodnej.

  • Ocena poszkodowanego pod kątem istniejących obrażeń oraz dolegliwości.

        badanie urazowe: głowa, szyja, klatka piersiowa, brzuch, miednica, kończyny dolne, kończyny              górne (każda z kończyn dolnych i górnych badana jest osobno).

  • Wdrożenia postępowania adekwatnego do dolegliwości oraz obrażeń.

Uwaga! W przypadku występowania objawów wstrząsu hipowolemicznego (poszkodowany blady, spocony, zaburzenia świadomości, oddech przyspieszony, tętno przyspieszone słabo wyczuwalne na tętnicy promieniowej, nawrót kapilarny powyżej 2 sek.) należy wdrożyć wstępne postępowanie przeciwwstrząsowe.

  • Termoizolacja.

Mając na względzie termoizolację naszego poszkodowanego, folia powinna okrywać całą sylwetkę dookoła, a nie tylko zakrywać go z góry. Realne znaczenie dla termoizolacji ma grube, suche, wielowarstwowe okrycie o stosunkowo wysokiej termoizolacyjności (clo – wartość izolacyjności cieplnej). Warstwa cienkiej folii NRC może posłużyć jako zewnętrzna warstwa, wiatroszczelna i wodoodporna. Właściwą izolację zapewniają warstwy powietrza występującego pomiędzy warstwami szczelnego okrycia. Termoizolacja spełnia również rolę wsparcia psychicznego, nasz poszkodowany poczuje się zaopiekowany, ciepło kojarzy się z bezpieczeństwem. Czy wreszcie folia daje komfort w postaci zasłonięcia ciała przed wzrokiem przechodniów.

  • Regularna ocena funkcji życiowych i postępowanie adekwatne do stanu poszkodowanego.

Uwaga! Bardzo duże prawdopodobieństwo wystąpienia obrzęku dróg oddechowych.

kpp-zatrucia-wziewne

  • Wsparcie psychiczne (również w przypadku osób przytomnych). 

Istotną rzeczą jest również by jeden z ratowników obecnych na miejscu zdarzenia wypełnił kartę Udzielonej kwalifikowanej pierwszej pomocy by oddać ten dokument wraz z poszkodowanym kierownikowi ZRM, który pojawi się na miejscu.

Oprócz znajomości procedur udzielania KPP kierujmy się zasadą: 

  • "Primum non nocere" (z łac.) - „Po pierwsze nie szkodzić”.

Udzielając kwalifikowanej pierwszej pomocy pamiętaj, że nie jesteś ratownikiem medycznym czy lekarzem. Przede wszystkim masz nie pogorszyć stanu poszkodowanego i utrzymać jego funkcje Życiowe do momentu przyjazdu ZRM.

Znajomość wyposażenia torby R1 oraz rozmieszczenie zawartości - to kolejna istotna rzecz w działaniach każdego strażaka. O tym w następnym wpisie.

Komentarze do wpisu (0)

Menu Szukaj więcej więcej
do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper Premium